Które fundusze inwestycyjne radzą sobie najlepiej?

Oferta produktowa większości towarzystw funduszy inwestycyjnych (TFI) jest z grubsza podobna. Zasadza się na trzech standardowych filarach, w tym przypadku strategiach inwestycyjnych, do których należą: agresywna (np. fundusze akcji, surowców, małych i średnich spółek), mieszana (np. fundusze zrównoważone, stabilnego wzrostu, aktywnej alokacji) i bezpieczna (fundusze obligacji i rynku pieniężnego).

Rzecz jasna, w tych różnych segmentach rynku poszczególne TFI różnie sobie radzą. Sprawa nie jest jednak na tyle prosta, aby można było stwierdzić, że słaby fundusz akcji firmy X oznacza, że fundusz obligacji tej samej marki w swojej kategorii również będzie miał mizerne wyniki, choć zdarza się i tak. Niekiedy można wręcz mówić o pewnej specjalizacji, którą można zaobserwować choćby przeglądając historyczne ratingi funduszy, które dział analiz Open Finance przygotowuje już od ponad trzech lat.

Na przykładzie funduszy polskich akcji i funduszy polskich obligacji szczególną polaryzację widać w przypadku dwóch TFI: Legg Mason i PKO. Podczas gdy fundusz PKO Obligacji Długoterminowych od początku istnienia naszego ratingu niemal nie schodzi z podium, notując wysokie stopy zwrotu, to jego dwaj „bracia” – PKO Akcji i PKO Akcji Plus – są w tej rodzinie czarnymi owcami, bijąc się między sobą o miano najgorszego spośród funduszy akcji.

Podobnie, choć na odwrót, wygląda to w przypadku Legg Mason TFI, któremu z kolei widocznie lepiej wychodzi zarządzanie portfelami akcji. Jego fundusz Legg Mason Akcji przez cały czas dostaje wysokie noty, plasując się w czołówce w swojej kategorii. Niestety, nie przekłada się to na wyniki funduszu Legg Mason Obligacji, któremu z kolei bliżej do dolnego końca tabeli z wynikami funduszy papierów dłużnych.

Ratingi funduszy polskich obligacji z kwietnia 2009, 2010 i 2011 roku

(po siedem najlepszych i najsłabszych ocen)

Źródło: Open Finance.

Podobnie, choć już może bez tak głębokich różnic jak w dwóch powyższych przypadkach, sytuacja wygląda w Skarbiec TFI, które regularnie wyraźnie lepsze wyniki odnosi na polu inwestycji agresywnych niż bezpiecznych. Z kolei na odwrót jest w przypadku Pioneer Pekao TFI, któremu lepiej wychodzi z obligacjami niż z akcjami.

Nie zawsze jednak jest tak, że te dwie strategie przynoszą tak odmienne rezultaty. Bywa, że TFI osiąga dobre wyniki zarówno w jednym jak i w drugim segmencie rynku. Najlepszym tego przykładem jest Idea TFI, której fundusze Idea Akcji i Idea Obligacji plasują się na podiach naszych zestawień w ramach odpowiednich im strategii inwestycyjnych. Nie tak wysoko, ale również wyraźnie w czołówkach zestawień, są fundusze z rodziny UniKorona, zarządzane przez Union Investment TFI.

Ratingi funduszy polskich akcji z kwietnia 2009, 2010 i 2011 roku

(po siedem najlepszych i najsłabszych ocen)

Źródło: Open Finance.

Nie brak też oczywiście i takich TFI, którym wyraźnie nie wiedzie się zarówno w segmencie funduszy agresywnych, jak i bezpiecznych. Tu wskazać można dwa przykłady: TFI PZU i Investors Fundusze Otwarte TFI (dawniej DWS Polska TFI). W tym drugim przypadku niedawno doszło do zmian właścicielskich, co być może przełoży się na lepsze wyniki funduszy.

Produkty oferowane przez poszczególne TFI nie zawsze prezentują równy poziom. Przodownicy na jednym polu niekiedy dużo odstają w innym segmencie rynku. Czasem może się okazać, że bardziej opłacalnym rozwiązaniem mogłoby być zrezygnowanie z korzyści jakie niesie inwestowanie w jedną rodzinę funduszy w ramach tzw. parasola podatkowego i powierzenie pieniędzy różnym firmom.

Bernard Waszczyk, Open Finance